Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Aegilops geniculata & Epipactis distans

fotò
fotò
Blad-dóu-diable(-óuvale)

Aegilops geniculata

Poaceae Graminaceae

Àutri noum : Blad-dóu-diable, Blad-de-cougiéu, Trauco-sa, Blad-de-couguou.

Noms en français : Égilope ovale, Égilope à inflorescence ovale.

Descripcioun :
Aquéu blad-dóu-diable, emé si lònguis arèsto trachis dins li tepiero seco e lis armas secarous. Es uno planto peludo d'en pertout emé de fueio rufo e uno lengueto facho de péu (fotò). L'espigo èi courteto, roundo e caup 2 à 3 espigueto emé à la baso un (de cop dous) avourtoun (fotò). Aegilops neglecta ié sèmblo proun, mai èi pu prim e mai long (espigo de 4 à 6 cm) emé de glumo, pèr l'espigueto d'en bas, de 2 o 3 arèsto (i'a tambèn 2 à 4 avourtoun) .

Usanço :
Li blad-dóu-diable soun proche dis àvi fèr de nòsti blad cultiva. Soun adounc bon à manja, mai sara un pau long pèr n'en acampa li grano. Èron acampa en Sicilo à passa tèms.

Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Aegilops
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 3 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Tepiero seco - Champ - Ermas
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mediterranenco-Touranieno
Ref. sc. : Aegilops geniculata Roth, 1797 (= Aegilops ovata L., 1753 )

fotò
fotò
Erbo-di-mousco(-di-fueio-luencho)

Epipactis distans

Orchidaceae

Nom en français : Epipactis à feuilles distantes.

Descripcioun :
Aquesto erbo-di-mousco trachis en mountagno subretout dins li pinèdo à pin-gavot. Es uno planto rèdo e drecho que porto de fueio de 30 à 70 mm, espassejado, un pau redouno e subretout dreissado contro la cambo à 30-60°. Lou bout de la labreto (epichile) èi blanc alor qu'avans èi marroun (ipochile). Li tepalo d'en dedins soun pulèu un pau roso. Poudèn apoundre que li poulinìo parton en douliho après quàuqui ouro (mai pas dessuito).

Usanço :
Lis erbo-di-mousco podon servi à sougna li plago e à neteja (detergènto).

Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae


Ordre : Asparagales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 14 à 16 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Pinedo - Bos caud - Óuriero de bos
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Epipactis distans Arv.-Touv., 1872 (= Epipactis helleborine subsp. orbicularis (K.Richt.) E.Klein, 1997 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
C
RR
ges
C
R
C

Aegilops geniculata & Epipactis distans

CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Coumpara Blad-dóu-diable(-óuvale) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-di-mousco(-di-fueio-luencho) emé uno autro planto

fotò